همزاد غزلهایم

یا از تو ببرم دل ای در دل من مسعود 

❣

هرگز نتوانم من هر گز نتوانم من 

آن مهر ترا از دل خالی بکنم از بود 

❣

یعنی بشود روزی از دل تو برون آیی 

هرگز نشود جانا زیرا تو شدی معبود 

❣

من در تو در آن آوا تصویر خدا دیدم 

آری شده ام کافر زیرا که  دلم آلود 

❣

آلوده به یک بیتم آلوده به یک شعرم 

آلوده به یک فردم با او دل من آسود 

❣

اینجا که شود جرمم یک عشق پر از پاکی 

من خوش به همین جرمم از جرم دگر مردود 

❣

از چشم تو نوشیدم صدها غزل از خوبی 

چشمت چه گوارا شد ای چشمِ به من چون رود 

❣

گویی تو فقط بودی همزاد غزلهایم 

آنگه که غزل گفتم عشقت دل من بربود 

❣

آهسته غزل گفتم در سرخی لب هایت 

تا این غزلم گویی در زیر لب اما زود 

❣

ای آنکه در این قلبم هرگز نروی بیرون 

پیش آ تو به بالینم شوقم به تو چند افزود 

❣

روح الغزل از شوقت صد شعر و غزل گوید 

در عین شکیبایی صد بیت و غزل بسرود

❣

✍ #روح_الغزل 

#شکیبا_درخشانی

https://t.me/Roholghazal ❤️